முத்தாரம்மன் துதிகள்

(அபிராமி அந்தாதியில் முத்தாரம்மனுக்குரிய துதிகள்)

சின்னஞ்சிறிய மருங்கினில் சாத்திய செய்யபட்டும்

பென்னம்பெரிய முலையும் முத்தாரமும் பிச்சி மொய்த்த     

கன்னங்கரிய குழலும் கண் மூன்றும் கருத்தில் வைத்துத்

தன்னந்தனியிருப்பார்க்கு இது போலும் தவமில்லையே !

பார்க்கும் திசைதொறும் பாசாங்குசமும், பனிச் சிறை வண்டு

ஆர்க்கும் புதுமலர் ஐந்தும், கரும்பும், என் அல்லல் எல்லாம்

தீர்க்கும் திரிபுரையாள் திரு மேனியும், சிற்றிடையும்,

வார்க் குங்கும முலையும், முலைமேல் முத்து மாலையுமே.

கருத்தன எந்தைதன் கண்ணன,வண்ணக் கனகவெற்பின்

பெருத்தன, பால் அழும் பிள்ளைக்கு நல்கின, பேர் அருள்கூர்

திருத்தன பாரமும், ஆரமும், செங்கைச் சிலையும், அம்பும்,

முருத்தன மூரலும், நீயும், அம்மே. வந்து என்முன் நிற்கவே.

நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் நடந்தும் நினைப்பது உன்னை,

என்றும் வணங்குவது உன் மலர்த் தாள்.-எழுதாமறையின்

ஒன்றும் அரும்பொருளே. அருளே. உமையே. இமயத்து

அன்றும் பிறந்தவளே. அழியா முத்தி ஆனந்தமே.

சொல்லும் பொருளும் என, நடம் ஆடும் துணைவருடன்

புல்லும் பரிமளப் பூங்கொடியே. நின் புதுமலர்த் தாள்

அல்லும் பகலும் தொழுமவர்க்கே அழியா அரசும்

செல்லும் தவநெறியும், சிவலோகமும் சித்திக்குமே.

உடையாளை, ஒல்கு செம்பட்டுடையாளை, ஒளிர்மதிச் செஞ்

சடையாளை, வஞ்சகர் நெஞ்சு அடையாளை, தயங்கு நுண்ணூல்

இடையாளை, எங்கள் பெம்மான் இடையாளை, இங்கு என்னை இனிப்

படையாளை, உங்களையும் படையாவண்ணம் பார்த்திருமே.

முத்தாரம்மே சரணம் !

Posted by Mutharamman Satsangam